กาซ่าเสียหายสุดขั้วจนระดับการพัฒนาทางเศรษฐกิจสังคมนั้นถอยหลังกลับไปถึง 70 ปี
วันที่ 22 ต.ค. รอยเตอร์รายงานว่า สงครามระหว่างอิสราเอลกับฮามาส กองกำลังติดอาวุธที่ได้รับการสนับสนุนจากอิหร่านส่งผลให้ฉนวนกาซ่าเสียหายสุดขั้วจนระดับการพัฒนาทางเศรษฐกิจสังคมนั้นถอยหลังกลับไปถึง 70 ปี
ผลการศึกษาข้อมูลดังกล่าวมาจากโครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ (UNDP) โดยนางจิโตเสะ โนงุจิ จาก UNDP ระบุว่า สภาพเศรษฐกิจในกาซ่าและพื้นที่เวสต์แบงค์ที่ถูกยึดครอบโดยอิสราเอลมีขนาดหดตัวลงถึงร้อยละ 35 เมื่อเทียบกับช่วงก่อนอิสราเอลรุกรานกาซ่าในปี 2566
การประเมินพบว่า ดัชนีความยากจนในกาซ่านั้นเข้าใกล้ร้อยเปอร์เซ็นต์เต็มแล้ว เนื่องด้วยผลกระทบจากสงครามและอัตราการว่างงานที่สูงถึงร้อยละ 80 แล้ว
“สภาพของรัฐปาเลสไตน์กำลังประสบกับภาวะถดถอยอย่างใหญ่หลวง” และว่า “สำหรับเฉพาะกาซ่านั้นสภาพการพัฒนาถูกทำให้ถอยหลังไปราว 70 ปี กลายสภาพเป็นเหมือนกาซ่าในปี 2498” นางโนงุจิระบุ
นางโนงุจิ ระบุอีกว่า ด้วยระดับความช่วยเหลือที่มีอยู่จากประชาคมโลกในปัจจุบันที่หลั่งไหลเข้าไปในกาซ่าและเวสต์แบงค์ โดยปราศจากการสกัดกั้นใดๆ คาดว่าจะต้องใช้เวลาอย่างน้อย 1 ทศวรรษ จึงจะฟื้นฟูกาซ่ากลับมาในระดับก่อนสงครามล่าสุดได้
รายงานระบุว่า อิสราเอลเปิดฉากโจมตีกวาดล้างกลุ่มฮามาส ผู้ก่อเหตุสังหารหมู่อย่างไม่เลือกหน้า มีผู้เสียชีวิตเกือบ 1,200 ราย ในอิสราเอล เมื่อ 7 ต.ค. 2566 แต่การสู้รบก่อให้เกิดความเสียหายอย่างสุดขั้วต่อกาซ่า ซึ่งมีชาวปาเลสไตน์อาศัยอยู่กันอย่างหนาแน่นกว่า 2.3 ล้านคน
ความเสียหายดังกล่าวสุดขั้วจนแม้แต่สถานศึกษา โรงพยาบาล และโครงสร้างสาธารณูปโภคพื้นฐานแทบทั้งหมดถูกทำลายอย่างราบคาบ โดยฝ่ายสาธารณสุขกลางของกลุ่มฮามาส ระบุว่า มีผู้เสียชีวิตแล้วกว่า 43,000 ราย ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงและเด็ก
นอกจากนี้ ชาวปาเลสไตน์ที่มีอยู่กว่า 3.3 ล้านคน แบ่งเป็นในกาซ่า 2.3 ล้านคน ในจำนวนนี้ เป็นเด็กถึง 1.5 ล้านคน ที่กำลังต้องการความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมเร่งด่วน
ส่วนมูลค่าของการซ่อมแซมบูรณะฉนวนกาซ่ากลับขึ้นมาใหม่ คาดว่าจะต้องใช้เงินถึง 1.85 หมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐ หรือเกือบ 6.2 แสนล้านบาท เทียบได้เกือบเท่ามูลค่าทางเศรษฐกิจต่อปีของรัฐปาเลสไตน์ทั้งหมดในปี 2565
ความเสียหายด้านการศึกษาและการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ก็ร้ายแรงไม่แพ้กับความเสียหายข้างต้น โดยมีนักเรียนและนักศึกษาในกาซ่ากว่า 625,000 คน ไม่สามารถเข้าถึงการศึกษาได้ (ข้อมูลถึงเมื่อเดือนก.ย. 2567) เนื่องจากสถานศึกษาร้อยละ 93 ถูกทำลาย
สถานการณ์ด้านระบบสาธารณสุขในกาซ่าอยู่ในภาวะเลวร้ายเช่นกัน ล่าสุด มีเจ้าหน้าที่สาธารณสุขถูกสังหารแล้ว 986 ราย ขณะที่สถานพยาบาลและศูนย์การแพทย์หลักใช้การได้ไม่ถึงครึ่งของที่มี รวมถึงทำงานได้ไม่เต็มกำลังด้วย
